Ogłoszenia Duszpasterskie
Jedynym czego Jezus od nas oczekuje, to znać Jego głos, to przyjąć Jego miłość. Zastanówmy się, czy wśród zgiełku świata słyszymy głos Jezusa, czy rozpoznajemy to, co mówi? Aby rozpoznać Jego głos trzeba żyć Jego słowem. Aby przyjąć Jego miłość, z kolei trzeba pokory.
Uczniowie uczą nas, co to znaczy zatrzymać Jezusa przy sobie, zwłaszcza w obliczu różnych trudności codziennego życia. Ich gest zatrzymania Chrystusa to znak otwarcia przed Nim swojej codzienności i ofiarowania Mu tego, co mają. Niech nasza droga do Emaus będzie wypełniona czujnością na znaki obecności Zmartwychwstałego Pana i na Jego pełną miłości obecność.
Bóg nas oczekuje, czeka, aż pokażemy Mu choćby ten maleńki prześwit, by mógł w nas działać swoim przebaczeniem, swoją łaską. Tylko ten, kto został przytulony czułością Jego miłosierdzia, zna tak naprawdę Boga. Dlatego przestrzenią, w której dochodzi do spotkania z miłosierdziem Boga, jest grzech! Stajemy wobec Boga, który zna nasze grzechy, nasze zdrady, nasze zaparcie się, naszą nędzę! A przecież jest tutaj, oczekuje nas, by ofiarować się nam w całości, by nas podnieść.
